بچه که بودم فکر می‌کردم زمین مستطیل شکل است و اگر به لبه‌های آن نزدیک شویم ممکن است به فضا سقوط کنیم.
بچه که بودم فکر می‌کردم ستارگان، سوراخ‌هایی در سقف آسمان هستند.
بچه که بودم فکر می‌کردم مسئولین کشور اول مدیریت یاد می‌گیرند بعد مدیر می‌شوند.
بچه که بودم فکر می‌کردم علم بهتر از ثروت است.
بچه که بودم فکر می‌کردم مسئولین اول فکر می‌کنند بعد تصمیم می‌گیرند.
بچه که بودم فکر می‌کردم نمایندگان مجلس وقتی دستشان را بالا می‌برند، واقعاً میدانند به چه چیزی رای می‌دهند.
بچه که بودم فکر می‌کردم وقتی مسئولین میگویند ظرفیت دکترا دو برابر می‌شود حتماً مدت‌ها روی آن کار کارشناسی انجام داده‌اند.
بچه که بودم فکر می‌کردم دولت سالانه می‌تواند دو و نیم میلیون شغل ایجاد کند.
بچه که بودم فکر می‌کردم تحریم‌ها هیچ تأثیری روی اقتصاد ما ندارد.
بچه که بودم فکر می‌کردم نرخ بیکاری ما فقط یازده درصد است.
بچه که بودم فکر می‌کردم هر کس دانشگاه برود در آینده حتماً شغل خوبی پیدا می‌کند.
بچه که بودم فکر می‌کردم هرکس متناسب با رشته‌ی تحصیلی‌اش کار پیدا می‌کند.
بچه که بودم فکر می‌کردم اولویت استخدام در مراکز دولتی با کسانی است که علم و قدرت مدیریت بالاتری دارند.
بچه که بودم فکر می‌کردم حرف راست را باید از اخبار تلویزیون شنید.
بچه که بودم فکر می‌کردم چیزی به نام پارتی بازی، اختلاس و مال مردم خوری در کشور ما وجود ندارد.
بچه که بودم فکر می‌کردم خورشید با برق کار می‌کند و مدت‌ها به دنبال سیم برق آن می‌گشتم.
بچه که بودم... واقعاً خیلی بچه بودم...
:: موضوعات مرتبط:
,
,
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
